Er komt een volwaardige, 50 minuten durende televisiedocumentaire over de Tilburgse Kermis.
Producer wordt de 54-jarige Amsterdamse filmmaker Remy Vlek van het productiebureau Filmwerk. مسيرة كريستيانو رونالدو “De Tilburgse Kermis is qua historie, omvang, organisatie en betrokkenheid bij de lokale bevolking uniek in West-Europa, in ieder geval in de Benelux. Ik liep al een tijdje rond met het idee, maar kwam zoveel invalshoeken tegen dat ik me afgelopen kermis in Tilburg maar eens wat georiënteerd heb en wat interviewtjes met de losse camera gemaakt heb.”
Om in het woud van invalshoeken een beetje wegwijs te worden, voerde Vlek al gesprekken met Jet van Baast en Ton Vialle van het kermisteam van de gemeente Tilburg en met een vertegenwoordiger van de Tilburgse media.
Filmwerk Remy Vlek produceert en regisseert al twintig jaar televisiedocumentaires en informatieve films. موقع مراهنات كرة القدم Opdrachtgevers zijn zowel publieke als regionale omroepen, maatschappelijke instellingen en ondernemingen. شعار بوروسيا دورتموند Enkele titels die Filmwerk op zijn naam heeft staan, zijn ‘Dwars, de erfenis van architect Carel Weeber’, een documentaire voor ‘Avro Close Up’ (2007), ‘Vreemde Gasten’ over cliënten van de GGZ-instelling Mentrum en hun buren in Amsterdam-Osdorp, uitgezonden door AT5 (2006), ‘Vietnam, De Herinnering’, uitgezonden door de RVU in 2003 en dat jaar tevens genomineerd voor de ‘ICODO Prijs’ van het Informatie- en Coördinatieorgaan Dienstverlening Oorlogsgetroffenen.
Het menselijk verhaal staat dus steeds centraal in Vleks werk; bedoeling is dat kijkers over de schouder van een kermisexploitant naar de Tilburgse Kermis kijken, naar de inschrijving, de al dan niet openbare verpachting, de stress over wel of geen plaats in Tilburg, de seizoensreis, de komst naar Tilburg, de opbouw, reacties van het publiek, omzet, afbraak en vertrek. Vlek wil meekijken bij een vermogende exploitant, die verschillende attracties in binnen- of buitenland exploiteert, en een ‘eenvoudiger’ exploitant, die met slechts één kleinere zaak een beperkte actieradius heeft.
Vlek: “Zo sprak ik mijnheer Piet Duyts van de nostalgische kermis; hij bezit verschillende nostalgische kermistoestellen zoals een art deco-zweefmolen, een rupsbaan en een zuurstok- en nougatkraam, waar zijn vrouw en kinderen in staan. Zijn schoonzoon zit achter de kassa van de schitterende nostalgische rupsbaan, en Duyts schoonvader Karel Eckelboom zit de hele dag bij een traditioneel kermisorgel op straat. De kracht van deze familie is dat iedereen alles doet van kindsaf aan tot pensionado, en dat iedereen het doet met passie. Het ambacht van toestellen opzetten, repareren, kassa-doen, onderhandelingen met gemeenten over plaats en attractie wordt meestal door de informele familieleider gedaan. Al vroeg in het jaar wordt met de marktmeester onderhandeld; dan sta je als kermisfamilie sterker als je met een nieuwe attractie komt, want daarmee kan een gemeente weer wervend optreden.”
De documentaire wordt gemaakt in het kader van ‘Tilburg 200 jaar stadsrechten’ omdat deze kermiseditie dan omringd gaat worden met extra activiteiten, hoewel nog niet openbaar is welke precies. Vlek denkt de film najaar 2009 op het scherm te kunnen brengen. Dat is weer afhankelijk van de belangstelling van zendgemachtigden.
bron: brabantsdagblad.nl