De Teststrecke komt voor de derde keer naar de kermis in Tilburg. Het is de enige kermis in Nederland die deze baan tot nu toe heeft mogen ontvangen. Na een bewogen start, waarbij een onschuldige boom sneuvelde en de klanten van de Rabobank het pand haast niet meer in konden komen, werd de baan door het publiek met open armen ontvangen.
Het leverde de explointant in 2010 meteen de publieksprijs op alsook de prijs voor het beste grootvermaak tijdens die kermis. In 2012 kwam hij terug en stond de baan wat beter opgesteld, met ruimte over voor de Rabobank klanten en nog steeds goede aanloop van passagiers. Het is ook geen kleine achtbaan, met zijn hoogte komt hij zelfs in de buurt van de Python, de enige andere achtbaan in Nederland met twee loopings.
Wij zijn eens in de rijke geschiedenis gedoken van deze “Doppellooping”, zoals hij destijds in een folder werd aangeprezen.
Geschiedenis
We schrijven 1979, als in Duitsland een tweetal grote attracties van de band rollen uit de fabriek van Anton Schwarzkopf. In eerste instantie de eerste met een enkele, maar grotere looping. Tijdens de bouw van het tweede exemplaar wordt het ontwerp aangepast naar twee kleinere loopings. Dit is mogelijk dankzij het pionierswerk van Anton en zijn vaste medewerker Werner Stengel. Door een slimmere vorm aan de loopings mee te geven, kunnen ze de opgewekte krachten beter verdelen en is er niet eens extra ondersteuning nodig om deze kolossen rechtop te houden.
Het eerste exemplaar verdwijnt naar een aantal tijdelijke locaties in Brazilië, het doet wat vreemd aan, zo’n kermisbaan met zijn vlaggetjes en typische kleuren in het zuid-amerikaanse landschap. Erg lang blijft de baan dan ook niet in Brazilië en wordt gekocht door de eigenaar van een Amerikaans pretpark – Dorney Park, nabij Philadelphia. De baan draagt op dat moment nog de naam Colossos.
In Dorney Park behoudt de baan in het begin zijn kermis uitstraling, maar krijgt na een aantal jaar een verbeurt en een nieuwe naam: “Laser”, de baan krijgt een wat meer vaste uitstraling, met een nieuw station een wachtrij en beplanting rondom. De basis blijft echter gewoon de bestaande kermisattractie.
In 2008 wordt besloten dat de baan niet meer bij het toekomstbeeld van Dorney past en komt de baan te koop. twee Duitse kermisexploitanten zien er wel brood in, zeker nadat er op de kermissen in Duitsland eigenlijk nog maar een grote looping achtbaan (Olympia Looping) te vinden is. Eind 2008 wordt de baan dan ook afgebroken en door de exploitanten naar Europa verscheept.
Er breekt een drukke tijd aan voor de exploitanten, de baan wordt helemaal gereviseerd, alle stalen delen worden kaal geschuurd en opnieuw behandeld en geverfd. Er worden drie compleet nieuwe treinen ontworpen – naar formule 1 wagens – en de aandrijving- en remsystemen worden vervangen om weer aan de laatste eisen te kunnen voldoen. De eigenaren hebben er bij de fabrikant van de treinen op gehamerd dat er geen schouderbeugels gebruikt mogen worden, om de originele ervaring te behouden.
De baan krijgt een fris uiterlijk en een nieuwe naam, de Teststrecke is er klaar voor ! In Duitsland verdient hij meteen een oorkonde van de FKF, een vereniging van liefhebbers en kenners van de amusementsindustrie en ook op zijn eerste Nederlandse kermis meteen dubbel in de prijzen.
Transport en opbouw
Met een hoogte van 29 meter, een baanlengte van ruim 630 meter en een gewicht van meer dan 400 ton, is dit een van de grootste reizende kermisattracties ter wereld. Er zijn 29 containers nodig om alles in te vervoeren. Enkel een drietal andere achtbanen en nog wat “hoogaaties” zijn nog groter en zwaarder.
De Teststrecke reist vaak per trein en wordt dan met twee of drie, vaak lokaal geregelde, vrachtwagens naar het kermisterrein vervoerd. De eerste keer in Tilburg kwam hij zelfs per boot aan en werd gelost bij de Barge Terminal Tilburg, op een twee kilometer van het kermisterrein.
Na het uitleggen van de grondplaat (een frame van stalen balken), wordt deze op houten blokjes (stophout) waterpas gezet. Het eerste wat ze vervolgens doen, is het plaatsen van de loopings en het vullen van de waterbakken. Vervolgens is het een kwestie van de grote puzzel stukje bij beetje in elkaar zetten, waarbij alle delen op de grondplaat worden vastgezet.
Tijdens de bouw is het een drukte van belang op de bouwplaats, het spreekt natuurlijk voor zich dat veiligheid voorop staat en het kan dus gebeuren dat de toeschouwers naar een andere plaats worden gedirigeerd als er een groot stuk staal de lucht in gaat.
De baan maakt altijd een verplicht aantal testrondes voordat hij open gaat, ook loopt de exploitant ieder dag voor opening helemaal langs de baan om ook met het ook te bezien of er ergens een beschadiging is.
Dan is het een kwestie van het station nog even wassen en draaien maar !
Dit jaar vinden we de Teststrecke weer terug op het spoorplein, naast de bankgebouwen.
Enkele foto’s uit dit artikel zijn afkomstig van www.doppel-looping.de